اضطراب تبلیغات تحمیلی ناعادلانه

نمی دونم چرا فکر می کنم تو مناظره های انجام گرفته و یا برنامه های تبلیغاتی کاندیداها ، اونا می تونستند بعضی از نکات ریز و تاثیرگذارتری رو بیان کنن که اثرگذاری اون بیشتر از یک ربع حرف زدن و توضیح باشه، شاید اگه همه اون موارد رو جمله به جمله می نوشتم میشد یک نطق کامل 15 دقیقه ای رو انجام داد.
یعنی در جواب نکات کلیدی نامزدهای مختلف میشد از اونها استفاده کرد،مثلاً در مقابل وزیر میلیاردی که به احمدی نژاد ایراد گرفتند، و ایشان گفتن که محصولی از همان دوره هاشمی پولدار شده (غیر مستقیم اشاره به رانت هاشمی یا همچی چیزی) میتونستن از همون نکته برعلیه خودش استفاده کنن که : خود احمدی نژاد هم اعتراف می کنه که محصولی با استفاده از رانت و نفوذ خودش به ثروت میلیاردی و بادآورده رسیده است، و خیلی از این موارد
یا مثلا رضایی خیلی راحت در مقابل سئوالات پایانی احمدی نژاد می تونست بگه که با اینکه میدونه این سئوالات برای سپری کردن وقت آخر مناظره است ولی احمدی نژاد سوالهایش رو بپرسه که در آخر به همه جواب بده که همین موضوع باعث اتلاف وقت رضایی نشه و خیلی نکته های دیگر.
ولی وقتی که خوب فکر می کنم به این نتیجه می رسم که این آقایان بخاطر اینکه هیچگاه دسترسی به رسانه ملی نداشته اند و این فرصت غنیمتی هست برایشان برای همین با انبوهی از مطالب درگیر هستند که سعی می کنن در این فرصت محدود آن را بیان کنن که باعث میشه نتونن همه رو بیان کنن.
به هر حال همه این بحث ها و هیاهوها هم دو روز دیگه تموم میشه و امیدوارم که مردم واقعاٌ آگاهانه رای بدن و اونی که واقعاً الان موقعیت اون رو داره که احمدی نژاد رو شکست بده رو انتخاب کنن.
و به نظر من الان بهترین گزینه موسوی است.